O makaronach i termosie obiadowym
To nie jest trudne danie i dlatego chyba na kucharence tak mało makaronowych dań – bo zawsze mi się zdaje, że za proste, za banalne. Ale przecież czasem potrzebujemy bodźca, żeby właśnie zrobić coś prostego, dobrego i szybkiego. Coś nadającego się na kolację dla przyjaciół, jak i na codzienny obiad. Albo na lunch do pracy. I przy tej pracy się zatrzymam – odkąd odkryłam istnienie termosu obiadowego, to te lunche smakują inaczej. Żegnaj mikrofalowe jedzenie!
Ta zupa z botwinki robi się praktycznie sama, jest bardzo sezonowa, a w dodatku cieszy nie tylko smakiem, ale też kolorem:) Same plusy jak widzicie! Chciałam żeby była trochę zdrowsza więc dodałam również grysik orkiszowy – jeśli go nie macie, możecie dodać zwykłej mąki, lub zupełnie ją pominąć. Jako że jestem ostatnio zachwycona orkiszem, to staram się go wszędzie jakoś przemycić, stąd też ten pomysł tutaj :)
W zeszłym tygodniu miałam przyjemność uczestniczyć w warsztatach kulinarnych prowadzonych przez Macieja Kopczyńskiego. Tak, tak, przyjemność to była absolutnie niebywała! Pan Maciej prowadzi obecnie szkołę gotowania w Krakowie – Kulinarne Kreacje, w której można poczuć się naprawdę dobrze. Może i nie byłam w swoim życiu na wielu takich warsztatach, ale te bardzo mi przypadły do gustu. Nie było to tylko wspólne gotowanie z rozdanych przepisów, ale faktycznie nauka.
Tak jak obiecałam – dziś osobna relacja o naszym najlepszym dniu na Maderze, kiedy to udało nam się wyjść w góry i ze szczytu Pico Arieiro dotrzeć do Pico Ruivo. W internecie wyczytaliśmy, że trasa ta – PR 1 jest niestety zamknięta. W hotelu potwierdzono nam tę informację mówiąc, że oberwała się część ścieżki. No cóż, trochę pech.
Najlepsze jeszcze ciepłe w towarzystwie szklanki mleka. Cudownie pachnące nadchodzącym latem, rozpływające się w ustach, z delikatnie kwaskowym smakiem malin i słodyczą truskawek. Z dodatkiem płatków migdałowych i polewy z białej czekolady tworzą niezrównaną kompozycję. Możecie oczywiście dodać inne ulubione owoce, z pewnością sprawdzi się też rabarbar czy jagody.
Ostatnio jestem absolutnie zakochana w orkiszu! Naczytałam się sporo o terapii żywieniowej św. Hildegardy (polecam!), która bardzo przypadła mi do gustu, w związku z czym, tam gdzie się da wrzucam orkisz:) O samej metodzie odżywiania można bardzo dużo pisać, więc może zostawię to sobie na inny raz, a zainteresowanych odsyłam przede wszystkim do książek doktora W. Strehlow, szczególnie na początek polecam tą o terapii żywieniowej.
