Przyzwyczailiśmy się, że makaron kupujemy w sklepach i nie traktujemy go raczej jako produkt typu fast food. Jednak z jakiegoś powodu, każda osoba, która gdzieś kiedyś jadła domowy makaron, wspomina go z sentymentem. Bo żaden inny nie smakował jak tamten, szczególnie jeśli zrobiła go babcia.
U mnie w domu pamiętam, że w niektóre niedziele, kiedy to cała rodzina gromadnie zjeżdżała się na obiad, prababcia Bronisława wyjmowała bardzo starutką maszynkę, którą mocowało się na stole w przedwojennej kuchni i w niej kręciliśmy makaron. I cieszę się, że mam takie wspomnienia. Bo przecież pracy było wówczas więcej, sprzętów mniej, a na dobre jedzenie jakoś było odpowiednio dużo czasu i sił.