Nie było mnie tu jakiś czas już. Mój świat stanął ostatnio na głowie, powywracał się trochę i teraz powoli wraca do codzienności. Tak to już ze mną jest, że lekiem dla mnie jest kuchnia. Kiedy muszę leżeć, czytam blogi kulinarne, opowieści o chlebach i podróżach w nieznane, które zawsze związane są w jakiś sposób z tradycjami kuchennymi. Doczytuję Julię Child piszącą o jej życiu we Francji, niezmiennie podziwiając jej zapał, energię i prostą serdeczność. Gdy tylko mam więcej sił, uruchamiam robota kuchennego i robię chleb. Właściwe sam się robi, a ja mu trochę pomagam:) W jesienne dni, te mniej lub bardziej ciepłe, mam ochotę na październikowe kolory. Pomarańczową dynię.
